Category Archives: Uncategorized

Verkeer in Australie

Tineke vond dat we iets over het verkeer moesten vertellen.Ik kwam daarvoor het meest in aanmerking,  volgens haar omdat ik rijd.

In eerste instantie was het even wennen met de automaat: denk je dat je op de koppeling trapt, blijkt het de rem te zijn. dat is dan wel een verrassing…Daarna valt het technische deel wel mee. Je moet wel links rijden maar gelukkig doet iedereen dat hier.

De afstanden zijn tamelijk lang: regelmatig geeft de TomTom als volgende meldpunt aan: na 350 km of 160 km of 250km. Alle wegen, snelwegen, autowegen, binnenwegen hebben dezelfde snelheidsbeperkingen. De maximale kruissnelheid is overal 110 km per uur (in sommige staten 100). Dit betekent dat de kortste route per definitie de snelste is, omdat de verkeersintensiteit overal heel laag is: op een doorsneeweg kom je over 50 km misschien 5 of 6 auto’s tegen.Zo nu en dan zijn er inhaalstroken die dan 5 km van tevoren worden aangekondigd. En dan maar hopen dat je tegen die tijd achter een auto zit zodat je iets kunt inhalen. Meestal is er niets in te halen op de inhaalstrook, zeer frustrerend…

Dus het gewone rijpatroon is: cruisecontrol op 100, en dan kun je ontspannen genieten van de omgeving, ook als chauffeur.

taxichauffeurs

We zijn nu een aantal keren met een taxi gegaan en geen enkele chauffeur was uit Australië. De eerste chauffeur kwam uit Syrië, de tweede kwam uit Pakistan. Nummer drie was uit Ethiopië, de vierde was een giechelende Chinees en de chauffeur van vanochtend was een Griek.

Als je aan de praat raakt met Australiërs, beginnen ze vaak met te zeggen uit welk land hun ouders of grootouders afkomstig waren. En de mensen in South Australië leggen er de nadruk op, dat hun voorouders geen strafgevangen waren zoals vaak in Victoria het geval was. Zelfs bij Aussies is er dus verschil….De mensen zijn allemaal uitermate vriendelijk en behulpzaam. En altijd bereid om (soms domme )vragen te beantwoorden.

Medereizigers die we tot nu in onze B&B’s ontmoet hebben, voornamelijk Europeanen, zijn wat stugger. Maar , op een enkele uitzondering na, ontdooiden de meesten wel. Vaak was het ook een kwestie van taal. Als je, als slecht Engels sprekende tourist, ook nog geconfronteerd wordt met volkomen vreemden die een praatje met je aanknopen, voel je je misschien niet zo op je gemak. De vreemdste opmerking tot nu toe kwam van een Nederlandse man. Toen hij door had dat wij zijn taal spraken en toch in het Engels antwoord gaven, zei hij : ” O, spreek je geen Nederlands meer ? ” Aangezien we met nog 4 engels sprekenden aan de zelfde ontbijttafel zaten heb ik in het Engels gezegd dat we natuurlijk nog NL spraken, maar onze medegasten niet!

 

Restaurants in Australië

Om te beginnen, we verhongeren hier niet, dat is onmogelijk met de vaak grote porties eten die opgediend worden. De verscheidenheid aan restaurants is groot In relatief kleine plaatsen kun je, behalve in de lokale bar of fish and chips tent, toch wel kiezen uit 5 of 6 andere restaurants. Soms is de kwantiteit hoger dan de kwaliteit en dat levert wel eens verrassingen op. Kortom, we hebben al een aantal zeer goede maaltijden achter de kiezen en ook een paar minder goede.

Maar net als je denkt dat je het systeem door hebt, is het anders dan je dacht. Gisteren, (27 febr. ) gingen we in Pomonal in de lokale bar eten. Toen we aankwamen stonden er heel veel auto's. Er bleek een afsluitend diner te zijn van een lokale workshop week. Eigenlijk was er geen plaats, maar als we genoegen namen met de keus uit twee gerechten en onmiddellijk wilden eten, zou er iets geregeld kunnen worden. Binnen 5 minuten werd het eten opgediend en na een half uur stonden we weer buiten! Geen koffie of dessert, dat was niet mogelijk met die 150 mensen die na ons nog gingen eten. En vanavond gingen we hier in Robe eten en daar ging het weer heel anders. Je kreeg een tafel met een nummer. Na enige tijd gewacht te hebben, gingen we maar eens informeren hoe de gang van zaken was. Heel eenvoudig, bestellen en betalen aan de bar en dan maar wachten op je eten. Nu zijn we natuurlijk reuze benieuwd hoe dat verder gaat in de andere delen van Australië.

 

Sydney 2 en 3

Na de hop-on hop-of bus, was het de beurt van de hop-on hop-of boot. Het weer zag er niet zo goed uit en toen we eenmaal aan boord waren gegaan begon het flink te regenen. Maar dit heet in Sydney nog altijd een “shower” en geen ” rain “. Want een shower duurt maar even, rain duurt de hele dag.

De ferry bracht ons naar Manly. Hier gaat men naar het strand, doet aan bodysurfen, winkelt, eet en flaneert. Dat vonden we niet zo interessant en na een uurtje namen we een ferry terug. Deze keer met de langzame boot. Bij Watsons Bay verlieten we de boot en we lunchten bij het beroemde Doyle on the Beach. Een enorm groot restaurant, gespecialiseerd in vis en schaaldieren. Voor de niet-viseters was er 1 vleesgerecht! Het restaurant zat bomvol.Ondanks de grootte van het restaurant kwam het eten verrassend snel op tafel. En de kwaliteit was uitstekend. We namen weer een ferry tot in de stad en gingen daarna met de trein weer terug naar ons hotel.

Vandaag, zondag, zijn we naar het Sydney Opera House geweest. We hebben daar een rondleiding gehad door dit geweldig interessante gebouw. De grote concertzaal is prachtig, jammer dat er vandaag geen concert is, we hadden dat wel graag eens mee willen maken. Opera House bestaat uit twee gebouwen. In het ene deel is de grote concertzaal met 2500 zitplaatsen en daar zijn ook nog een paar kleinere zalen. Het andere gebouw is de operazaal met 1500 zitplaatsen. Als eerbetoon aan de beroemde Australische zangeres Joan Sutherland, draagt dit gebouw haar naam. De geschiedenis van de bouw van het Opera House is ook bijzonder. Het ontwerp van de Deense archtect was zo rudimentair, dat er tijdens de bouw voor elke complicatie een oplossing gezocht moest worden. Dit leverde tijdverlies en overschrijding van kosten op (102 miljoen dollars in plaats van 7 miljoen….). Uiteindelijk verliet de architect Australië, een onaf gebouw achterlatend. Uiteindelijk werd het afgebouwd en vanaf die dag is het Sydney's beroemdste gebouw.

 

,

 

 

Morgen vertrekken we naar Melbourne, waar we 2 nachten blijven.

 

De reis.

 

Op donderdagavond vertrokken we uit een besneeuwd Luxemburg. Met BA vlogen we naar Londen. De transfer van terminal 1 naar terminal 3 ging vlot en de securitycheck verliep gladjes.Pompt op tijd vertrok de airbus 380, jawel die hele grote, richting Singapore.De vlucht was rustig, het eten was lekker en de slaapstoelen waren prima. Na 12 uur vliegen landden we in Singapore en daar was de pauze zo kort, dat we na een half uur alweer aan boord gingen. Na nog eens 10 uur vliegen landden we in de vroege ochtend van donderdag 14 februari in Sydney. En weer ging alles razendsnel, een half uur na de landing stonden we al buiten. Met een taxi gingen we naar ons hotel, een B&B in twee Victoriaanse huizen, in een gezellige straat. Veel backpackers hotelletjes en dus veel kleine winkels, een grote verscheidenheid aan restaurants. Wij hebben vanavond Thais gegeten,maar Japans, Italiaans,Chinees,Vietnamees en fastfood is overal te vinden.

 

 

Nadat we in ons hotel aangekomen waren ( de kamer was nog niet beschikbaar ) zijn we gaan wandelen. Via de prachtige botanische tuin naar een uitzichtpunt met zicht op de “Harbour Bridge ” en het beroemde “Sydney Opera House.” In deze tuin groeien fantastische grote ficusbomen. Verder zijn er heel veel verschillende palmbomen en we hebben onze eerste kakatoes gezien, wit met een gele kuif. Tegen 12.30 uur waren we weer bij ons hotel, helemaal k.o. Na een siesta naar het Thaise restaurant en dat was het wel.

vrijdag 15 februari.

Vanochtend regende het, maar nadat de bui voorbij was, hebben we de hop-on hop-off bus genomen. We hoorden dat de buurt waar ons hotel is, overdag een vrolijke en drukke buurt is. Maar 's avonds verandert het karakter totaal: het is nl. ook de rosse buurt van Sydney! Maar onze straat is net buiten dat gebied…Toen we net in de bus zaten ( bovenop, want dan zie je meer ) begon het weer te regenen. We zijn toen maar uitgestapt bij het Australisch museum en hebben daar o.a. voorwerpen bewonderd uit de Aboriginalcultuur. Er was ook een grote tentoonstelling over Alexander de Grote. Na het museum weer op de bus. Het weer knapte op en het werd zonnig en warm. Na een lunchstop in Darling Harbour reden we verder naar Circular Quai om de hop-on hop-off boot te nemen. Jammer genoeg was de laatste boot voor vandaag net weg. Gelukkig blijft ons ticket geldig zodat we die trip morgen of overmorgen kunnen doen.Nu zitten we op ons terras uit te rusten, we hebben nl. een kamer met een dakterras. Het uitzicht is niet geweldig, maar op het terras staan potten met varens en we zien een heel stuk blauwe lucht.