8 en 9 maart

De vlucht van Perth verliep vogens plan. Het vliegtuig zat bijna helemaal vol, je had redelijk beenruimte en weinig armslag. En als je dan in het midden van een rij van drie zit, moet je met beleid je eten verorberen. Het is me gelukt zonder Harrie of mijn andere buurman met mijn ellebogen in hun zij te prikken. De maaltijden die Quantas uitdeelt zijn erg lekker. En te drinken was er ook genoeg.

Bij Hertz moesten we onze 4wheel-drive ophalen. De zeer onvriendelijke dame aan de balie deelde ons mee, dat Hertz helemaal geen 4wheels had, wel SUVs. Maar toen onze auto eindelijk kwam, bleek het wel degelijk 4wheel (NissanX-trail) te zijn! Dankzij onze vriendelijke tom-tom dame vonden we zonder problemen onze B&B. Mooi gelegen aan Hyde Park in een deel van Perth dat vroeger Vincent heette. Allemaal huizen in ” federal style”.Een beetje laat-Victoriaans en gebouwd van rode baksteen.

Deze B&B is een verhaal apart, want in dit Victoriaanse huis zwaaide een Chinese dame de scepter. De kamer was deels Chinees,deels ” Engels ” ingericht. Het maakte een rommelige indruk. De eetruimte was vooral Chinees met een eeuwig zwaaiend poppetje op de schoorsteenmantel en nog een heleboel andere bric en brac. Hoon, zo heette de eigenaresse, vertelde dat echtgenoot Steve naar Engeland was en dat ze nu alles alleen moest doen. Je kreeg de indruk dat het haar een beetje teveel werd, ze rende als een kip zonder kop heen en weer. Maar ze was heel vriendelijk en was bereid om de was voor ons te doen. En bij deze temperaturen ( 34 gr. ) waren onze spullen snel weer droog. Niet ver van de B&B waren een aantal restaurantjes, deze keer werd het Italiaans.Het is hier twee en half uur vroeger dan in Adelaide, het werd dus een hele lange dag.Maar nu is het tijdsverschil met jullie nog maar 7 uur.

9 maart.

Na het ontbijt reden we naar het Noorden. In het begin was het vrij druk, maar toen we ons realiseerden dat het zaterdag was, begrepen we waarom er zoveel auto’s met boottrailers onderweg waren. Ten noorden van Perth zijn ook veel stranden. Het is een bijzondere kust, er is een hele lange strook duinen.

En op veel plaatsen worden er vakantiehuizen gebouwd. Allemaal op kleine stukjes grond en dicht op elkaar. Later zagen we op aanplakborden de grondprijzen en die waren hoog! Wij vonden het wel jammer dat deze mooie kuststreek bebouwd werd. Want wat ze daar neer zetten is eentonig en fantasieloos. Volgens de insiders komt deze huizenboom doordat er in dit deel van Australië ijzer, goud en diamantmijnen zijn. Er wordt veel geld verdiend en dat wordt in huizenbouw geïnvesteerd.

Uiteindelijk kwamen we bij” The Pinnacles “,één van de redenen dat we deze kant opgegaan zijn. Duizenden grote en kleine kalksteen formaties in een zee van goudgeel quartz zand. Het was een fantastisch gezicht. We hebben eerst een korte wandeling naar een uitzichtspunt gemaakt en daarna zijn we er met de auto door gereden. Je mag op veel plaatsen uitstappen en kris kras tussen de formaties rondlopen. We hadden geluk met het weer, de zon verdween achter de wolken en dat scheelde nogal in temperatuur. Toen we begonnen was het 38 gr. en toen we klaar waren was het 28 gr.Af en toe viel er een drup regen, maar die was alweer verdampt eer die op de grond kwam.

Onze B&B ligt nogal afgelegen. Wel rustig, maar het betekent weer 10 km. om ergens te gaan eten. In Jurien Bay was het aanbod van restaurants zeer klein. De pub was open en daar hebben we wat gegeten. Toen hebben we nog even aan zee gekeken. De plaatselijke jeugd vermaakte zich met vissen of met zwemmen. Sommige meisjes sprongen met kleren aan vanaf de steiger het water in, de jongens hadden zwemkleding aan. Dit spannende gebeuren werd door andere giebelende meiden op de mobiel vastgelegd .Bij de haven spraken we met iemand die ons een goede tip gaf over een leuk strand, niet te ver weg en met goede snorkel mogelijkheden voor Harrie. Daar zullen we morgen eens gaan kijken.

10 maart

Vanochtend was het enigszins bewolkt en er was regen gemeld. We zijn daarom eerst naar het strand gegaan. Dat was bij een kleine natuurcamping aan zee. Je kon er zo het strand oprijden en dat deden de Aussies dan ook.

Ze hebben hier veel massieve 4wheel-drives, een beetje zand is dan geen bezwaar. We hebben onze zwemspullen aangedaan en Harrie is gaan snorkelen en ik ben gaan zwemmen. Er waren wel een paar mensen, maar in zo’n grote baai valt dat nauwelijks op. Er was niet veel vis, dat was wel jammer. De watertemperatuur was heel aangenaam. We zijn nog naar een uitkijkduin geklauterd.

We hebben daar een Duits echtpaar getroffen dat al 50 jaar in Australië woonde. De man, die 70 jaar was, wilde nu terug naar Europa. Hij had genoeg van de hitte, maar z’n vrouw was nog niet enthousiast over deze plannen. Ze hadden hun huizen voor een periode van 18 maanden verhuurd en waren nu op een rondreis door Australië. Ze wilden deze zomer naar Europa om eens rond te kijken waar ze eventueel wilden wonen.

Even na de middag zijn we naar het dorp gegaan om wat te eten en daarna hebben we in de plaatselijke supermarkt wat gekocht voor ons avondeten. Toen we terug waren begon het een beetje te regenen, maar het weer was lang niet zo slecht als er voorspeld werd.

Print Friendly

One thought on “8 en 9 maart

  1. Kitty

    Lieve Tineke en Harrie,
    Heel erg bedankt voor jullie duidelijke, leuke en mooie verhalen, ervaringen en adembenemende foto’s. Ik heb elke week jullie blog gelezen en de mooie foto’s bekeken, maar net als ik ook iets wilde schrijven kwam er wel wat tussen. Zoveel mogelijk volg ik jullie route ook in Google Earth om de uitgestrektheid en de afstanden beter te kunnen inschatten. Ik ken weinig tot niets van Australië. Daarom vind ik het zo leuk dat je ook steeds wat van de culturele achtergrond verteld. Het geeft mij het gevoel dat ik door jullie ogen Australië ook een klein beetje leer kennen. We wensen jullie nog een paar mooie weken en nogmaals bedankt voor het mogen meegenieten. Heel veel liefs en ook de groeten van Tom, Kitty

Leave a Reply