Na een hartelijk afscheid van gastvrouw Pauline en gastheer Graem verlieten we de Grampians. De rit voerde ons eerst over de Western Highway, een normale tweebaansweg. Als hoofdverbinding tussen Melbourne en Adelaide was het niet echt een drukke weg. En toen we op de Wimmera Highway reden hadden we helemaal het gevoel dat alle andere weggebruikers rustpauzes hielden. Soms kwamen we door een kleine plaats: maar een Bakery,een Bank én openbare toiletten hadden ze bijna allemaal.We kwamen door een deel dat in vroegere jaren bekend stond als de graan- en wol schuur van Australië. Eindeloze velden, hier en daar wat schapen en veel koeien. De velden zijn helemaal geel, uitgedroogd door de gloeiende zon. En alle waterreservoirs die we zagen waren leeg. Volgens iemand was dat normaal voor deze tijd van het jaar.

In de buurt van de kust veranderde de vegetatie en kwamen we door duingebieden met binnenmeren. En in Robe, onze bestemming, zagen we de mooie blauwgroene kleur van de zee, een kleur die alleen langs de Limestone Coast voorkomt.

Het weer was wat frisjes, een beetje zoals aan de Noordzee. Door de harde wind was het in de schaduw nogal koud, we hebben zelfs een vest aangedaan!

28 februari

Na het ontbijt, dat we zelf moesten klaarmaken met de voorraden die in de koelkast gezet waren, zijn we gaan wandelen. Het is een ruige kust, kalkzandsteen rotsen die zo poreus zijn, dat je niet al te dicht langs de rand mag lopen. Voor de kust weer afgebrokkelde rotsen en hier en daar net zulke formaties als langs de Ocean Road.

We liepen naar de Obelisk, een baken voor de zeevaart op een vooruitstekende rots.Er strandden nogal veel schepen op deze gevaarlijke kust. De Obelisk diende als waarschuwingsteken voor schepen. Als er een schip in nood was, werd er vanf dit punt geprobeerd ( met een kanon ) een lijn over te schieten naar het gestrande schip. Als dat lukte, werd er een soort korf aan de lijn bevestigd en werden de schipbreukelingen in de korf aan land getrokken. De kust is nu zover afgebrokkeld dat de kans dat de Obelisk in zee verdwijnt 100% is.

Vanuit Robe werd vroeger graan en wol verscheept, nu wordt er op crayfish gevist.

Op de wal staat ook een monument ter nagedachtenis aan de ongeveer 16.000 Chinezen die hier in de tijd van de Goldrush ( 1850 ) geland zijn om in de buurt van Ballarat ( een paar honderd kilometer richting Melbourne ) te gaan werken.Robe heeft nog veel Victoriaanse huizen, o.a. Robe House, waar wij logeren.Dit huis is het eerste huis dat in Robe gebouwd werd, in 1846.