Vanochtend vertrokken we naar Fitzgerald National Park. De rit hier naar toe was saai, alleen maar lege korenvelden en iets meer variatie bij een paar zoutmeren.

We hadden een gedenkwaardige stop bij een roadhouse/benzinepomp(restaurantje/winkeltje. Zelden zo’n chaotische bende meegemaakt. De benzine was ongeveer de duurste die we gedurende deze reis getankt hebben, de koffie en de thee waren te vies om te drinken omdat er zoveel chloor in het water zat. We hadden daar ook broodjes vlees gekocht voor de picknick en we vreesden het ergste. Maar dat viel erg mee, de broodjes smaakten goed. We konden niets bij de bakker kopen, want dit was de eerste keer dat er op zondag geen winkel open was.

Ons overnachtingsadres is een oude boerderij met een aantal bijgebouwen.

Het ligt zeer afgelegen en het is er heel rustig. Er is nog één andere cottage bezet en er staan twee campers. En dan is er nog het huis van de bewoners. Het is allemaal zeer basic, maar we hebben een keukentje, er is ( solar energie ) electriciteit , water komt uit een boorhole en drinkwater is opgevangen regenwater. De koelkast werkt op gas. En de kangoeroes zitten vlak bij je hun maag te vullen met allerlei groene planten!

We hebben nog een wandeling gemaakt en genoten van de verscheidenheid aan planten en struiken in dit gebied. Veel van deze planten vind je alleen maar in dit park.

dit is de Hakea Victoria,eenplant die alleen in Fitzgerald National Park groeit.

Wij waren de enige gasten voor het avondeten. Dat werd geserveerd in het oude hoofdgebouw waar een kamer een beetje is ingericht. We hebben bij kaarslicht gegeten.

18 maart

We hebben het vandaag rustig aangedaan. We konden ook niet zoveel beginnen. De weg naar het Fitgerald National Park was dicht. In dit gebied, het enige deel van Australië, komt Phytophthora Dieback niet voor en men wil dat graag zo houden. Deze schimmel tast plantenwortels aan en veroorzaakt het afsterven van de planten. De schimmel kan onder bepaalde weersomstandigheden ( bv. na regen ) heel gemakkelijk door bezoekers meegebracht worden. Het hecht zich aan wielen, schoenen en tenten en ook aan spullen die je bv. even op de grond hebt gezet. Als je hier van het terrein afgaat om een natuurwandeling te gaan maken, moet je eerst je schoenzolen sprayen met een oplossing van methylated spiritus en water.

We hadden ook het gevoel dat we wel een dagje rust konden gebruiken. En rustig is het hier. Je hoort natuurlijk allerlei vogels, waaronder de onvermijdelijke papegaaien, de kangoeroes liggen onder de bomen te slapen en de muskieten zoemen. Dat laatste is niet zo leuk, want die beesten vinden mij veel lekkerder dan Harrie.

In de loop van de middag kwam Carsten, onze gastheer, vragen of we een hele dikke slang wilden zien! Ik heb dat geweigerd, maar Harrie is gaan kijken. Op hun terras lag een dikke python tussen de bladeren van de passieflora.

Tegen de avond kwamen de kangoeroes weer te voorschijn om te gaan eten. We konden ze van dichtbij bestuderen.

We hadden weer een candlelight diner, heel smakelijk. En het was weer eens onbewolkt, dus een prachtige sterrenhemel.